Uitbreiding
Wil je graag wat langer wandelen? Je kan deze wandeling enkele kilometers uitbreiden met onze wandellus 1 in de Oude Kalevallei. De 2 wandellussen kruisen elkaar aan de coördinaten 51°04'36.1"N 3°36'37.5"E
Startpunt
Toon het startpunt op de kaartParking in de buurt
Toon parking langs de routeOpenbaar vervoer
Toon openbaar vervoer langs de routeOude Kalevallei lus 2 routebord
Bekijk het routebordGa op een boogscheut van Gent op stap door de vallei van de Oude Kale, een fraai bewaard natuurgebied met hooilanden en graasweiden, oude knotwilgenrijen, kleine veldbosjes en talrijke sloten. Door de vallei kronkelt de Oude Kale, nu een beek maar ooit een concurrent van de Leie. Wandelschoenen zijn een must, en in natte periodes doe je best laarzen aan: het kan er erg drassig liggen!
Wil je graag wat langer wandelen? Je kan deze wandeling enkele kilometers uitbreiden met onze wandellus 1 in de Oude Kalevallei. De 2 wandellussen kruisen elkaar aan de coördinaten 51°04'36.1"N 3°36'37.5"E
De vele kastelen in en rond Vinderhoute, waaronder het kasteel Schouwbroek, het kasteel Vinderhoute en het Gavergrachtkasteel, werden in de 19de eeuw gebouwd (of verbouwd) door rijke industriëlen die ‘op de buiten’ wilden wonen. Bezoeken kan niet, maar meestal kan je vanop straat wel een glimp van de domeinen opvangen. Vooral het kasteel Schouwbroek, met zijn statige dreven, walbrug en drie monumentale kastanjebomen aan de toegangspoort (één ervan is de dikste kastanjeboom in België!), kan zo in een sprookjesfilm.
Op de grens van Vinderhoute en Lovendegem wandel je voorbij de mooie Van Vlaenderensmolen, die grondig werd gerestaureerd en vandaag als woonhuis wordt gebruikt. De molen, de heuvelrug en de onmiddellijke omgeving zijn beschermd als dorpsgezicht. Even verderop slingert het riviertje Oude Kale zich meanderend door de laaggelegen weiden.
Na de molen sla je rechts af, en kom je terecht in het natuurgebied 'Vallei van de Oude Kale'. De meeste natuurpercelen worden hier beheerd als dotterhooilanden. Pinksterbloem, echte koekoeksbloem, scherpe boterbloem en poelruit geven deze percelen een frisse kleur in het voorjaar. De bloemenpracht zorgt voor een rijk insectenleven. Oranjetipjes fladderen er talrijk rond in het voorjaar, dikkopjes en zandoogjes komen er voornamelijk in de zomer voor.
In de sloten floreert plaatselijk waterviolier. In de plassen en voormalige zandwinningsputten komen enkele speciale libellensoorten voor, zoals kleine en grote roodoogjuffer, kanaaljuffer en bruine winterjuffer. De gekraagde roodstaart en de steenuil profiteren van de talrijke knotwilgen. In de winter zitten grote concentraties wintervogels in de vallei. Groepen van honderden kuifeenden en smienten zijn hier geen uitzondering, met af en toe een enkele brilduiker, nonnetje of grote zaagbek ertussen.
Voorbij de Borisgracht is het even klimmen over een veesluis, bestaande uit een omheining met overstapjes. Hier en daar in het gebied werden veesluizen geplaatst in overleg met de lokale landbouwers, op plaatsen waar het pad de weilanden doorsnijdt. Dankzij de sluizen kan het vee nog vlot van de ene weide naar de andere.
Voorbij de brede brug kan je op de zitbank genieten van het prachtige uitzicht op de Oude Kale en haar omliggende laaggelegen meersen. De meersen zijn vochtige riviergraslanden, doorsneden door een netwerk van sloten en grachten.
’s Winters komen deze weilanden vaak onder water te staan. Aanvankelijk waren dit open gebieden waar het land als hooiland diende, later werd het hooiland omgevormd tot weiland. Hierbij veranderde de vallei van een open naar een gesloten landschap met veel bomenrijen, vooral knotwilgen. Tijdens droge zomerdagen word je op deze tocht nog beloond met de geur van vers gemaaid hooi.
Net voordat je de vallei verlaat, zie je een goed verscholen vogelkijkhut staan. Van daaruit kijk je uit op het watervogelparadijs Zuurhoek én geniet je van een uniek uitzicht op de Van Vlaenderensmolen.
Op het einde van de Meirestraat zie je links het uitgestrekte domein van het kasteel van Vinderhoute. De heerlijkheid Vinderhoute was een van de oudste en aanzienlijkste lenen van het graafschap Vlaanderen. Vanaf de 14de eeuw werden Vinderhoute en Merendree verenigd maar de heer bleef in Vinderhoute wonen. Achter het huidige kasteel, dat vermoedelijk werd gebouwd rond 1544, ligt de Molenmeers: een vrij nieuw natuurgebied(je) dat ook wordt beheerd door Natuurpunt.